Zomer officieel voorbij

Hallo lezers,

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Dus ik heb maar weer even achter de laptop gezeten om een verslagje te maken. Ik had te horen gekregen dat sommige mensen weer toe waren aan een verslagje van mij. Dus hier is het veel lees plezier.

De zomer is inmiddels officieel voorbij hier in Nieuw Zeeland. Jammer genoeg was het niet echt een goede zomer voor de mensen hier. Heel veel regen en maar een aantal dagen mooi weer. Het was daarom erg moeilijk voor de boeren om de grasoogst binnen te krijgen voor de winter en om mais en ander gewas in te zaaien. Veel boeren hebben hooi uit een ander gedeelte van Nieuw Zeeland gekocht. Sommige boeren hebben zelfs de koeien in het land moeten bij voeren, omdat er niet genoeg gras op stond (de koeien maakte er een modderpoel van). De mensen hier zeggen dat het de natste zomer was van de laatste 50 a 60 jaar (dit heb ik dus maar mooi mee mogen maken). Ondanks dit hebben we de laatste tijd wel wat werk verzet. In de dagen dat het knap weer was waren we druk bezig en maakte we erg lange dagen. Zo heb ik een aantal dagen achter elkaar gras geschudt en geharkt zodat we rondenbalen konden persen. Voor sommige boeren moesten we ook de wegbermen persen. Dus heb ik dit ook geharkt, maar het zwad kwam in het midden van de weg te liggen. Dit was echter geen probleem had mijn baas gezegd. Met het harken heb ik twee armen van de hark gebroken, ik had een paaltje geraakt. Ik heb toen de armen weer gelast in de werkplaats en ben daarna weer verder gegaan met harken. Ik heb ook met een trekker op de kuil gereden, om de kuil aan te rijden en te verdelen. Leuk werk, maar lastig om het netjes en vlak te houden. Het aanrijden gebeurde met een trekker zonder dubbellucht, dus het duurde een tijdje. Het lossen van de wagen gebeurde op de kuil. De trekker en wagen reden over de kuil heen.
Begin februari, wanneer in Nederland het mestseizoen begon, was ik al een tijdje bezig met stront rijden. Ik heb ruige mest uitgereden met een zijstrooier en heb met een mesttank uit een vrachtwagen gezogen en dit uitgereden op het land. Er zijn ook al wat diverse mestputten door ons leeggezogen. We gebruiken nog ouderwets de ketsplaat op de mesttank.
In de werkplaats heb ik weer veel reparaties uitgevoerd. Er gaat veel stuk of bijna stuk doordat het terrein niet vlak is en erg zwaar is voor het materiaal. Ik heb de service monteur van Fendt geholpen met de service van twee Fendt trekkers (724 en 820). Beide waren een uitgebreide service beurt en we hebben een aantal problemen ontdekt en opgelost. Zo moest een achterwiel van een van de trekkers gedemonteerd worden, omdat een filterhuis (wat zich daar achter bevindt) lekte. Marty heeft ook een nieuwe machine gekocht een schijveneg (Amazone Catros). Dit met het doel op hier een zaaimachine op te bouwen zodat je twee bewerkingen kan doen in een werkgang. En raad eens wie de gelukkige was die dit mocht uitvoeren; IK. De machine is erg compact en met veel bewegende delen en dit maakte het een beetje lastig. Een ander punt was dat mijn baas niet wilde dat ik aan de machine ging lassen. Alles moest demontabel wezen en het liefst moest ik bestaande bevestigingspunten of gaten gebruiken. Het duurde een hele tijd voordat de machine klaar was, omdat ik vaak van de klus af werd gehaald om andere klusjes te doen. Voor het opbouwen van het zaaigedeelte moest ik allemaal oud ijzer gebruiken, zo goedkoop mogelijk. Dus eerst alle vaste punten gemaakt en daarna de slangen maken. Gelukkig heb ik een beetje ervaring met het inmeten van slangen, dus ging dit mijn gemakkelijk af. Ik moest nog wel twee ondersteuningen maken voor de slangen anders kwamen ze klem te zitten. Het eindresultaat mag er wezen en de baas is er erg blij mee. We zijn nog wel een beetje aan het fijn tunen, maar dat hoort er bij. Het zaaigedeelte op de machine is nog niet geschilderd, dit gebeurt als het goed is in de winter. De machine heeft inmiddels al aardig wat zaaiklusjes geklaard en de verdeling van het gewas is goed. Je ziet een mooi resultaat op het land. Ik heb ook een tijdje bij een boer een aantal stukken land mogen rollen. De rol was dezelfde breedte als de trekker en het duurde daarom erg lang. In totaal ben ik 2,5 a 3 dagen aan het rollen geweest, ik was er daarna wel echt klaar mee.
Maar naast het vele werken heb ik in de laatste tijd ook wat leuke dingen gedaan. Zo heb ik voor het eerst op de fiets gezeten hier in Nieuw Zeeland en ik heb een klein stukje gefietst. Ik ben ook met een collega, Beat naar de Franz Jozef gletsjer gegaan. De planning was om daar een weekend te blijven, omdat we het weekend vrij waren. We wilde een helikoptervlucht doen rond de gletsjer, maar het weer was niet goed voor de helikopters en alle helikopters bleven aan de grond. We hebben toen besloten om een korte wandeling te maken in de omgeving en rond de gletsjer. Het regende helaas wel, maar we hebben toch een stukje van de gletsjer kunnen zien. We zijn daarna terug gereden naar Hokitika en hebben daar een gezellige avond in de kroeg gehad. De bedoeling is dat we de helikoptervlucht een andere keer gaan doen. Franz Jozef is een heel klein dorpje, wat echt leeft van de toeristen die naar de gletsjer komen. Op een gegeven moment hadden we ook een lang weekend vrij en ben ik met Beat naar Kaikoura geweest. Dit een plaatsje dat midden in het aardbevingsgebied ligt van de aardbeving van begin november 2016. De wegen waren al weer redelijk begaanbaar en het toerisme kwam weer langzamer hand op gang. We hebben daar een kayaktour gedaan. We zaten in een duo kayak en hebben zeehonden gezien. Het weer was schitterend en de omgeving ook. We hebben ook walvissen gezien vanuit een helikopter. In totaal zijn we 2 dagen in Kaikoura gebleven.
Eind februari hadden we met allerlei boeren uit de omgeving een barbecue bij Lake Kanaire. Gezellig met zijn alle wat eten en bier drinken bij het meer. We hebben ook een heerlijke barbecue gehad bij Marty en Nicky thuis met alle werknemers. Dit was gewoon om even gezellig met zijn alle wat anders te doen dan werken. We hadden net 2,5 week non stop gewerkt. Eind januari hebben we heerlijk gegeten bij Mad Rob. Mad Rob (Gekke Rob) is een bijnaam, zijn echte naam is Rob en is een goede vriend van Marty en Nicky. Hij wordt Mad Rob genoemd, omdat hij heel relaxt is, wiet rookt en andere gekke dingen doet. Hij kan echter ontzettend goed koken. We hebben met hem een afspraak gemaakt dat we elke laatste zondag van de maand bij hem komen eten. Hij vindt het leuk en gezellig en wij ook. Rob heeft een kleine biologische boerderij en soms heeft hij toeristen die willen werken op zijn boerderij. Als tegen prestatie geeft Rob ze dan onderdak en eten.
Eind februari gingen we voor de tweede keer eten, maar we waren dit keer een beetje laat. We hadden namelijk een probleempje met de auto. De koelslang van de radiateur was gesprongen en de auto werd een klein beetje warm. In eerste instantie dachten we dat we een vogel hadden geraakt, omdat er rood/bruin kleurig sap op de voorruit zat. Dit bleek later dus roestwater te zijn uit het koelsysteem van de auto. We hebben een andere collega gebeld en die heeft ons terug naar huis gesleept en waar we ook van auto’s wisselde om naar Rob te gaan. Toen we daar aangekomen waren hebben we weer heerlijk gegeten en gelachen. De week daarna hebben we een nieuwe slang gemonteerd in de auto en het leek allemaal goed te wezen. We gingen weer naar de stand en de auto werd warm halverwege. We zijn toen weer teruggesleept. We denken dat de waterpomp vast staat, maar het is niet gemakkelijk om de waterpomp te demonteren. Marty heeft ons gezegd, dat hij het niet de moeite waard vindt, dus we gebruiken nu een andere auto.
In het weekend van 10, 11 en 12 maart hadden we een feestje in Hokitika, WildFoods Fesitval. Dit is een gezellig feest in het midden van de stad, met muziek en allerlei soorten eten. De mensen hier verkleden zich dan ook. Het lijkt ontzettend veel op carnaval zoals wij het in Nederland doen. De meeste mensen zijn 2 a 3 dagen helemaal van de kaart. Voor de mensen die van ver kwamen was er een kampeer terrein geregeld. Paar dagen voor het feest heb ik het rugby terrein van de plaatselijke rugby club gerold, omdat dit werd gebruikt als kampeerterrein.

Ik heb ook op een avond een kijkje genomen in de melkstal van Jordan, dit is een boer in de buurt. Hij heeft in totaal 400 koeien en gebruikt een carrousel met een capaciteit van 50 koeien. Het was leuk en leerzaam om te zien hoe ze hier melken. Ik heb ook zelf wat melkstellen onder gehangen. Normaal gesproken is het een taak voor één persoon en na het melken moet de put schoon gespoten worden. De melktank en de koeler voor de melk zijn eigendom van de melkfabriek. Als er een probleem is dan belt hij de melkfabriek op en die zorgen er dan voor dat er een monteur langskomt. In de winterperiode wordt er niet gemolken. De boeren zetten de koeien droog voor een periode tussen de 60 en 100 dagen. Na deze dagen begint het kalveren en het melken komt dan langzaam opgang. Er zijn ook een aantal boeren die hun koeien naar een andere boer sturen om daar te groeien en zodoende hun eigen land wat rust te kunnen geven voor de rest van het jaar.

Oja, ik zal ook nog even vertellen dat het mij goed gaat en zoals jullie kunnen lezen vermaak ik mij nog wel hier. Soms is het erg hard werken, ik had een periode van 2,5 weken achter elkaar van 7 dagen in de week werken en gemiddeld 12 uur per dag. Zwaar en vermoeiend, maar het geeft een goed gevoel als je de klussen geklaard hebt en terugkijkt op de periode. Momenteel zijn we druk bezig met het land te bewerken en nog snel wat nieuw gras in te zaaien.

Voordat ik begon met het schrijven van het verslag dacht ik dat het niet zolang verslag zou worden, omdat ik niet zo veel bijzondere dingen had meegemaakt. Maar als je eenmaal in de flow zit gaat het vanzelf.