Eerste mais
Door: Ik
Blijf op de hoogte en volg Andre
04 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Bakersfield
Hoi allemaal
Op woensdag 17 juli heb ik het eerste mais van mijn leven gehakseld. In de ochtend had ik nog Alfalfa (luzerne) gehakseld. In de middag heeft een collega mij geleerd hoe het mais hakselen gaat. Mijn collega heeft mij verteld hoe ik een doorsteek moet maken in een maisveld en op welke manier ze werken. Ik had een 6 rijige maisbek voorop de hakselaar, maar ik kon maar 5 rijen pakken. De afstand tussen de rijen mais was groter dan anders. Het mais is ontzettend hoog en daardoor kan je helemaal niks zien. Tijdens het hakselen is het een grote stofbende hierdoor zijn je ramen en spiegels snel vies en kan je er niet of nauwelijks meer doorheen kijken. Soms moet je even uit je cabine om de spiegels schoon te maken en dan komen er allerlei kleine beestje op je arm en dat gaat ontzettend kriebelen. Het schoonmaken van de hakselaar na de werkdag is een vies klusje, omdat de machine helemaal onder het stof en andere rotzooi zit. Na woensdag heb ik donderdag en vrijdag ochtend op de hakselaar gezeten om mais te hakselen.
Ik heb laatst ook heel even met de maaier met GPS gemaaid. Wat is dat makkelijk zeg, je hoeft dan helemaal niet meer te sturen en je weet zeker dat je recht gaat. Je zet op het kopakker het GPS aan en dan ga je zo kaarsrecht naar de overkant. Je hoeft alleen nog maar op te letten of het netjes gemaaid wordt.
Een kennis van Chris (mijn Amerikaanse huisgenoot) had een oldtimer trekker (Minneapolis-Moline G705) en die is hij aan het prepareren voor een trekkertrek wedstrijd. Op een avond gingen ze de trekker testen. Ze hadden namelijk heel wat dingen aangepast aan de trekker en wilde kijken hoe de trekker het nu zou doen. Dus de shovel achter de trekker geknoopt en gaan. Diegene op de shovel duwde de bak langzaam op de grond om zo meer weerstand te krijgen en ook werden de remmen van de shovel gebruikt. De trekker deed het goed, allen kwam de neus van de trekker niet los van de grond. Op een gegeven moment moesten we stoppen, omdat de remmen van de shovel te warm werden.
Ik heb trouwens ook een auto gekocht, een witte Hyundai Tucson.
Op woensdag 17 juli heb ik het eerste mais van mijn leven gehakseld. In de ochtend had ik nog Alfalfa (luzerne) gehakseld. In de middag heeft een collega mij geleerd hoe het mais hakselen gaat. Mijn collega heeft mij verteld hoe ik een doorsteek moet maken in een maisveld en op welke manier ze werken. Ik had een 6 rijige maisbek voorop de hakselaar, maar ik kon maar 5 rijen pakken. De afstand tussen de rijen mais was groter dan anders. Het mais is ontzettend hoog en daardoor kan je helemaal niks zien. Tijdens het hakselen is het een grote stofbende hierdoor zijn je ramen en spiegels snel vies en kan je er niet of nauwelijks meer doorheen kijken. Soms moet je even uit je cabine om de spiegels schoon te maken en dan komen er allerlei kleine beestje op je arm en dat gaat ontzettend kriebelen. Het schoonmaken van de hakselaar na de werkdag is een vies klusje, omdat de machine helemaal onder het stof en andere rotzooi zit. Na woensdag heb ik donderdag en vrijdag ochtend op de hakselaar gezeten om mais te hakselen.
Ik heb laatst ook heel even met de maaier met GPS gemaaid. Wat is dat makkelijk zeg, je hoeft dan helemaal niet meer te sturen en je weet zeker dat je recht gaat. Je zet op het kopakker het GPS aan en dan ga je zo kaarsrecht naar de overkant. Je hoeft alleen nog maar op te letten of het netjes gemaaid wordt.
Een kennis van Chris (mijn Amerikaanse huisgenoot) had een oldtimer trekker (Minneapolis-Moline G705) en die is hij aan het prepareren voor een trekkertrek wedstrijd. Op een avond gingen ze de trekker testen. Ze hadden namelijk heel wat dingen aangepast aan de trekker en wilde kijken hoe de trekker het nu zou doen. Dus de shovel achter de trekker geknoopt en gaan. Diegene op de shovel duwde de bak langzaam op de grond om zo meer weerstand te krijgen en ook werden de remmen van de shovel gebruikt. De trekker deed het goed, allen kwam de neus van de trekker niet los van de grond. Op een gegeven moment moesten we stoppen, omdat de remmen van de shovel te warm werden.
Ik heb trouwens ook een auto gekocht, een witte Hyundai Tucson.
-
04 Augustus 2014 - 10:12
Thomas:
Andre gaat lekker! Ook chille auto die je gekocht hebt! Veel plezier nog en tot over een paar maanden! -
04 Augustus 2014 - 11:32
Natascha:
Klinkt goed neefje.....en cool je eigen bak daar....lekker cruisen. -
04 Augustus 2014 - 14:01
Liesdenouden:
Dat klinkt goed allemaal, en een auto gekocht, ga je daar blijven? Grapje, is zeker om wat mobieler te zijn. Ik zie het voor me die stof bende! Jakkie en dan kriebelbeesten. Maar goed , jij hebt het duidelijk naar je zin en dat is erg belangrijk. Groetjes uit purmerend. -
05 Augustus 2014 - 18:46
Martine Ordeman:
Hoihoi Andre,
Gaaf hoor allemaal! Leuk om weer een verhaal van je te lezen.
Die mais is inderdaad super hoog! Wij hebben ook vorige week zondag trekkertrek gehad met de kermis, was weer leuk. Wij deden mee met de oldtimer rit.
Ik zag je vader deze zondag nog met de autocross, vreemd hoor dat hij er is zonder jou!
Veel plezier nog!
Groetjes, Han en Martine -
06 Augustus 2014 - 21:32
Jan Hendrik:
Hoi Andre
Nu maar eens een reactie van ons
Leuk om jouw zo te volgen wij kijken regelmatig op de site
Je beleeft zo van alles en steekt er veel van op
Leuke auto is wel wat klein voor jouw denk ha ha
Andre hij gaat goed zo in dat grote America
Veel plezier nog de laatste maanden
Groetjes Wilma & Jan Hendrik -
07 Augustus 2014 - 23:44
Ronald En Anneleen:
Hoi Andre, we hebben al een tijd nix van ons laten horen. Beetje te druk geweest en ook natuurlijk met vakantie. Nu twee verslagen achter elkaar gelezen van je. Geweldig, wat een belevenissen. Vooral die Mount Whitney beklimmen... wow. En ja, je merkt: dalen is lastiger dan klimmen. Ik krijg er altijd bibberbenen van en de aanslag op je knieen is heel heftig.
Ook je werk is wel bijzonder he? Alles in Amerika is bigger, dus ook de mais.... :-)
Fijn dat je het voetballen hebt kunnen volgen. Wij waren vanaf de kwart finale in Noord-Ierland. We waren net op tijd aangekomen om Ned-Costa Rica te zien. Prachtige wedstrijden allemaal. En als mensen hoorden dat wij Nederlanders waren vonden ze het allemaal heel rot dat we geen kampioen geworden zijn. Maar wij zijn gewoon blij met die derde plek: beter de kleine finale winnen, dan de grote verliezen, toch?
Je hebt trouwens wel een geweldige auto gekocht zeg. Voor Amerikaanse begrippen misschien wat klein, maar hij kan ermee door....
Nou werk en geniet lekker verder. De tijd gaat snel. Wij genieten hier nog van heerlijk zomerweer, en dat al wekenlang.
groetjes, Ronald en Anneleen -
21 Augustus 2014 - 20:28
Wilma:
Hoi André, leuk om weer wat van je te horen en dus ook maar weer eens even terugschrijven. Zo te lezen doe je ontzettend veel leuke dingen in de States! Het zal ongetwijfeld hard werken zijn, maar er blijft ook genoeg tijd over voor andere dingen. Je bent in ieder geval niet aan het verpieteren daar. Leuk om te lezen hoe dat gaat met oogsten met GPS. Ik denk dat ik mij niet eens echt kan voorstellen hoe groot daar alles is. Wij zijn ook even 'op reis' geweest naar Kroatië. Dat was heerlijk, nu is alles alweer in zijn gewone doen. Er is hier ongelovelijk veel regen gevallen en het is nog steeds niet uitgeregend. We zitten alweer eind augustus, wat gaat dat ongelovelijk snel. Voor je het weet ben je weer aan het crossen en zie je een Nederlandse voetbalwedstrijd in de kroeg. Maar voor het zover is, eerst nog even lekker genieten!! Doei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
